26 Temmuz 2009 Pazar

Demir kanka

Arkadaşım Demir’e gittik, hep uyudum. Demir kanka da uyudu. Bi ara gözümü aralayıp baktım, uyansaydı birlikte yaygara yapalım ve ortalığı dağıtalım istiyodum ama olmadı. Kankanın evinde o ağlamadan ağlamak olmaz şimdi. Neyse artık bir dahaki sefere. Nasıl olsa daha çok görüşürüz.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder